Daha önce de sözünü ettiğimiz gibi Geyikli insanı gurbetçidir. Beldenin geçim kaynağının en önemli bölümünü gurbet girdileri oluşturur. Gurbet yerlerinin başında; halkın “gavur eli” dediği Avrupa ülkeleri(başta Almanya), Rize çay fabrikaları ve İzmir ilimiz gelir. Avrupa gurbetçileri, gurbetin zorluğunu ifade etmek için; “Ben gâvurun gözüne baka baka para kazanıyorum” şeklinde sitem etmektedir.
Peki, tarım ülkesi olan memleketimizin köylüsü, neden tarımla uğraşmaz da gurbet gurbet gezer?
Evet, tarım gelirleri yetmez…Arazi dar ve verimsizdir. Nüfus yoğunluğunun giderek artması her gün işleri biraz daha zorlaştırmaktadır. Babadan ayrılan oğul, mecburen bir miktar toprağı da bölerek ayrılmaktadır. Bu şekilde çoğu arazi, bölüne bölüne parselli arsa durumuna dönmüştür. Bu olumsuz gidişe bir çözüm getirmenin şart olduğu açık. Nüfus artışını kontrol altına almak kolaycılığından çok, sanayi bölgelerinde halka iş vermek şartıyla iskan ettirmek. Veya istekli olanları, devlet eliyle yurdun uygun bir bölgesine, arazi vermek şartıyla nakletmek…En iyisi; olumsuz göçleri de önlemek için, ‘Dar Bölge Yaygın Kalkınma Modeli’ni işleterek,-devlet teşviki ile-küçük ve yaygın sanayi atölyeleri açmak ve işsizliği yerinde çözmektir…
***
Bölgede sosyal yönden inceleme yapılınca; denize yakın yerlerde, sahil boylarında ticaretin yaygın olduğu, iç kesimlerde de toprağa bağlılığın fazla olduğu görülecektir…Toprak da verimsiz olunca, istenen kalkınmadan söz etmek mümkün olamamaktadır.
Geyikli bu açıdan incelendiğinde; sahilden 25km. içeridedir. Bir zamanlar Şalpazarı-Gökçeköy araba yolu geçmeden önce; Eynesil, Görele, Beşikdüzü köylülerinin Sis Dağı’na geçerken devamlı geçtikleri yol üzerindeydi Geyikli. Aynı seneler Kadırga, Alaca, Gavur Dağı yayla yolları da ‘köy’ün içinden geçmekteydi. Bu gün hala belde içinde “göç yolu” diye anılan ve adını o zamanki özelliğinden alan yollar vardır. O zamanlar köy şendi, misafirperverdi. Bugün yine misafirperver fakat eskisi kadar şen değil… Çünkü yeni yapılan yol ile göçlerin güzergahı değişmiş, araba yolları sayesinde, tepeler derelere inmiştir. Bunun için beldede kalkınma zorlaşmıştır. Köy merkezlerini birbirine bağlayan grup yolları, ilk zamandan beri vurulmuş olsaydı, köydeki bu şenlik yerini ıssızlığa bırakmayacaktı.
Halen yollar,-genellikle-dere içlerinden, sanki saklanırcasına Şalpazarı-Gökçeköy-Kadırga-Gümüşhane hattını birbirine bağlamaktadır. Fakat köy içlerine kollar atılmış, merkezleri birbirlerine bağlanmamıştır. Devlet, grup yollarını, köy merkezlerini birbirine bağlayacak şekilde ele alır, yollar köy içlerinden geçerse o zaman kalkınma hızlanacaktır.
