Ne kervan kaldı, ne at; hepsi silinip gitti.
İyi insanlar iyi atlara binip gitti. ( Necip Fazıl Kısakürek)
Mütefekkir, münevver olmak zordur. Hele düşünen insanın değerinin anlaşılmadığı toplumlarda daha zordur. Geçenlerde büyük bir mütefekkirimizi kaybettik. “Fırtınalı diyarlarda ulu çamlar yetişir” diyen Cemil Meriç’in tarif ettiği ortamın çamlarındandır Nevzat Kösoğlu. Kendisini tanımak şerefine nail olamadım ancak O’nu eserleriyle tanıyabildim. Zor günler geçiren ama bu zor günlerde dahi düşünmeyi düşünen birey. Tek tip düşünen insan modeline dik duran hem yaptığı söyleşilerle hem yazdığı eserlerle bunu yansıtan kişidir. Pek çok eser kaleme almış, Kitap Şuuru adlı eserini çok genç yaşta yazmıştır. Biyografik eserler yazan Nevzat ağabey bunun hakkını vermiştir. İçindeki ateş ile binlerce genç için aydınlık ağabey hakka yürümüş ve yaşadığı dönemde ilim, kültür hayatında ülkemizin kilometre taslarından biri olmuştur. Kendisinin bize bıraktığı bu bayrak artık kendi içinde yanan ateşi bize hissettirmiş ve bu ateş ile benim gibi düşünenler o ateşe daha da korla gidecektir. Okumak ve yazmak onun için bir nefes işidir.
Ötüken neşriyatın kurucularından olan Nevzat ağabey, aslında irfan hayatımıza en büyük katkıyı böyle yapmıştır. Eğer bugün bir Hüseyin Nihal Atsız’ı, Peyami Safa’yı ve birçok değerli büyüğümüzün eserlerini okuyabilme fırsatını bulabiliyorsak bu münevver kişilerin eserlerinin hangi yayınevinden çıktığına da bakmak gerekir.
80’li yıllarda bir müddet hapishanede kalan ve zor günler geçiren Nevzat ağabey aktif siyaseti bırakmıştır. Burada da hemen aklıma Esogü Tıp Fakültesinde öğretim görevlisi olan, halen Eskişehir Türk Ocağı başkanlığını yürüten büyüğüm, hocam olan Prof. Dr. Nedim Ünal’ın sözü aklıma gelmektedir: “Münevverler siyasi partiye üye olmaz ancak onlar özgür beyinle fikir verirler.”
Nevzat ağabeye selam olsun o kendisi Yunus’un, Mevlana’nın dediği düğün gününe erişti. Ne mutlu ona! Ağabey, mekanın cennet olsun. Dua ile selam olsun.
