Geyikli’ye ilk elektriğin verildiği tören günü: 22.10.1984 / Her eve su şebekesinin döşendiği yıllar: 1968-‘69-‘70’li yıllar / PTT Acenteliğinin ilk hizmete açılışı: 29.04.1981).
Beldenin toprak ve nüfus itibarıyla büyüklüğünü göz önüne alırsak, bu hizmetlerin zorluğu ortaya çıkar.
Burada şu gerçeğe de parmak basmak gerekir: Geyikli Halkı vefalı, cefakar ve sabırlıdır. Elektrik gelir, işçiliğini kendisi yapar; dozer gelir, şantiye sormaz yemeğini verir, dozeri bir an bile yalnız bırakmaz; su gelecektir, işçiliğini teklifsiz kendisi yapar; okul inşaatını, kendi aldığı arsaya dişinden tırnağından artırdığı ile yapar. Bir okul hariç bütün okulları halk yapmıştır. Camilerin tamamını halk yapmıştır(ki bu camilerin her biri oldukça büyüktür. İki tanesi, kubbeli ve minarelidir). Ormanını halk, ayrıca kendi parasıyla tuttuğu bekçiler sayesinde korumuştur(1987 fiyatlarıyla üç bekçinin yıllık aldığı para 1,5 milyon T.L.’nın üzerindedir); değirmen masrafı, ayrıca bütçe aidatı, köyün sınır davaları mahkeme masrafları vs…
Bu derece büyük, bütçesi geniş, harcamaları çok, halkı değişik kabilelerden oluşan, nüfusu yoğun, sorunları çok olan bir beldenin yönetici kadrosuna; çok adil, dikkatli, yorucu bir çalışma yöntemi gerekiyor.
Eski Döşeme ve Yollar
Garigenli Köprüsünden yukarı Doluu Necati’nin evi yanına kadar olan taş döşemeyi, Biduu Ali Usta döşemiş(Kimin yaptırdığı bilinmiyor).
Saylıbuz Döşemesini, Aydınuu Ali yaptırmış.
Ekincuu Hasan’ın evi yanından, Hatibuu Harun’un evi yanına kadar, Elmas(hacı) döşetmiş.
Kireçhane’den Adembilmez’e kadar olan döşeme ve yolu; Palavuu Ali, Düdeğen Hoca Ali, Düdeğen Hoca Ali’nin oğulları Mustafa ve Ali yapmışlar.(Kaynak: Keleşoğlu Osman Öztürk /Yaş: 92).
Yeni Yol Durumu
Geyikli’ye yol, ilk defa 1967 yılında gelen dozer ile vurulmaya başlandı. O zaman Güney Mahalle’ye kadar gelen yol, 1977 yılında gelen ikinci dozer ile Cami Mahallesine kadar varmıştır. Aynı dozer, Uzunevi Mahallesi’ne, oradan da Adambilmez Mahallesi’ne kadar ilerlemiştir. Bel-Belen Mh.1984 yılında Dere’deki grup yoluna bağlanmıştır. Güney Mh., Kavacık, Çanakçıkbaşı yolları, 1992 Yaz mevsiminde yapılmıştır; yapımına başlanmıştır. Ayrıca 1981 yılında gelen dozer ile; beldenin güneyinden başlayarak Yumurcaktaş, Karağaç, Bel Mahallelerine yol vurulmuştur.
1966 yılında ‘köy’de kurulan “Köy Kalkındırma Derneği’nin müracaatıyla yapılan etüd sonunda dozer getirilerek yapımına başlanan yol, beldenin çok geniş bir sahayı kaplaması ve evlerin dağınık olması sebebiyle ihtiyacı karşılamaktan uzaktır. Mahallelerin ortasından yol, bir çizgi şeklinde geçmiştir ve birçok eve hala çok uzaktır. Zaman zaman, araziyi tahrip ettiği ve ekim alanını darattığı gerekçesiyle bahçesinden yol geçmesine direnenler olmuştur ve aynı zihniyetin kalıntıları hala az da olsa mevcuttur. Artık, yolun ne büyük bir imkan olduğu iyice anlaşılmıştır. Sırtta yük taşımak ve sal ile hasta taşıma eziyetinden halk büyük ölçüde kurtulmuştur.
Bugün belediye sayesinde yolların cüz’i bir kısmı betonlanmış, bir kısmı çakıllanmış ve genel bakımı yapılmaktadır. Belediyenin greyder, kepçe ve kamyonları bu işler için yeterlidir ve büyük hizmet görmektedir. Yollara bakım için 1986 yılına kadar hükümetler, iki defa greyder gönderebilmişti…
75.Yıl FidanlığıBeldenin toprak ve nüfus itibarıyla büyüklüğünü göz önüne alırsak, bu hizmetlerin zorluğu ortaya çıkar.
Burada şu gerçeğe de parmak basmak gerekir: Geyikli Halkı vefalı, cefakar ve sabırlıdır. Elektrik gelir, işçiliğini kendisi yapar; dozer gelir, şantiye sormaz yemeğini verir, dozeri bir an bile yalnız bırakmaz; su gelecektir, işçiliğini teklifsiz kendisi yapar; okul inşaatını, kendi aldığı arsaya dişinden tırnağından artırdığı ile yapar. Bir okul hariç bütün okulları halk yapmıştır. Camilerin tamamını halk yapmıştır(ki bu camilerin her biri oldukça büyüktür. İki tanesi, kubbeli ve minarelidir). Ormanını halk, ayrıca kendi parasıyla tuttuğu bekçiler sayesinde korumuştur(1987 fiyatlarıyla üç bekçinin yıllık aldığı para 1,5 milyon T.L.’nın üzerindedir); değirmen masrafı, ayrıca bütçe aidatı, köyün sınır davaları mahkeme masrafları vs…
Bu derece büyük, bütçesi geniş, harcamaları çok, halkı değişik kabilelerden oluşan, nüfusu yoğun, sorunları çok olan bir beldenin yönetici kadrosuna; çok adil, dikkatli, yorucu bir çalışma yöntemi gerekiyor.
Eski Döşeme ve Yollar
Garigenli Köprüsünden yukarı Doluu Necati’nin evi yanına kadar olan taş döşemeyi, Biduu Ali Usta döşemiş(Kimin yaptırdığı bilinmiyor).
Saylıbuz Döşemesini, Aydınuu Ali yaptırmış.
Ekincuu Hasan’ın evi yanından, Hatibuu Harun’un evi yanına kadar, Elmas(hacı) döşetmiş.
Kireçhane’den Adembilmez’e kadar olan döşeme ve yolu; Palavuu Ali, Düdeğen Hoca Ali, Düdeğen Hoca Ali’nin oğulları Mustafa ve Ali yapmışlar.(Kaynak: Keleşoğlu Osman Öztürk /Yaş: 92).
Yeni Yol Durumu
Geyikli’ye yol, ilk defa 1967 yılında gelen dozer ile vurulmaya başlandı. O zaman Güney Mahalle’ye kadar gelen yol, 1977 yılında gelen ikinci dozer ile Cami Mahallesine kadar varmıştır. Aynı dozer, Uzunevi Mahallesi’ne, oradan da Adambilmez Mahallesi’ne kadar ilerlemiştir. Bel-Belen Mh.1984 yılında Dere’deki grup yoluna bağlanmıştır. Güney Mh., Kavacık, Çanakçıkbaşı yolları, 1992 Yaz mevsiminde yapılmıştır; yapımına başlanmıştır. Ayrıca 1981 yılında gelen dozer ile; beldenin güneyinden başlayarak Yumurcaktaş, Karağaç, Bel Mahallelerine yol vurulmuştur.
1966 yılında ‘köy’de kurulan “Köy Kalkındırma Derneği’nin müracaatıyla yapılan etüd sonunda dozer getirilerek yapımına başlanan yol, beldenin çok geniş bir sahayı kaplaması ve evlerin dağınık olması sebebiyle ihtiyacı karşılamaktan uzaktır. Mahallelerin ortasından yol, bir çizgi şeklinde geçmiştir ve birçok eve hala çok uzaktır. Zaman zaman, araziyi tahrip ettiği ve ekim alanını darattığı gerekçesiyle bahçesinden yol geçmesine direnenler olmuştur ve aynı zihniyetin kalıntıları hala az da olsa mevcuttur. Artık, yolun ne büyük bir imkan olduğu iyice anlaşılmıştır. Sırtta yük taşımak ve sal ile hasta taşıma eziyetinden halk büyük ölçüde kurtulmuştur.
Bugün belediye sayesinde yolların cüz’i bir kısmı betonlanmış, bir kısmı çakıllanmış ve genel bakımı yapılmaktadır. Belediyenin greyder, kepçe ve kamyonları bu işler için yeterlidir ve büyük hizmet görmektedir. Yollara bakım için 1986 yılına kadar hükümetler, iki defa greyder gönderebilmişti…
Geyikli, belde olmadan evvel aslında bir orman köyüdür. Bugün tarıma açık olan arazinin büyük çoğunluğu, zamanında hep orman idi. Ancak zamanla tarım ve otlak amacıyla, yüzyıllar boyunca bu ormanlar yavaş yavaş azaldı. Bu azalma, bugün sınır noktayı zorlamaktadır. Yani doğal denge, bozulma çizgisindedir. Çünkü ormanlar çok azalmıştır. Bu şekilde devam ederse, erozyon, ani sel, ansızın bastıran şiddetli yağmur, gözelerin kuruması, kuraklık gibi âfetler kaçınılmazdır. Bu nedenle; halkın ağaç sevgisi artırılmalı, önemi anlatılmalıdır. Fatih Sultan Mehmet;“Ormanlarımdan dal kesenin boynunu vurdururum!” demiştir. Atalarımız; “Yaş kesen baş keser!” derken, Peygamber Efendimiz bir hadislerinde; “Elinizdeki fidanı, kıyamet kopmak üzere de olsa yine toprağa dikiniz” mealindeki uyarılarını yapmıştır.
Geyikli Belediye Başkanlığı bu gerçeklerin farkına varmış, ‘Cumhuriyet’in 75. Yılı Anısına’ bir fidanlama projesi hazırlayarak çalışmaları başlatmıştır. Bu bir başlangıç olmalı ve beldenin uygun olan bütün arazisinin ağaçlandırılması gerekmektedir.
Geyikli Belediye Başkanı Ahmet Yüksel Gülay öncülüğünde, beldenin Yeşilyurt Mahallesi, Bostançukuru mevkiinde “75. Yıl Cumhuriyet Ormanı” adıyla 06.10.1998 tarihinde dikimi yapılan fidanlığı, İl Özel İdare Müdürlüğü, Çevre Koruma Vakfı Başkanlığı ve Geyikli Belediye Başkanlığı finanse etmişlerdir. Ayrıca Şalpazarı Orman Şefliği ve İlçe Kaymakamlığının da manevi destekleri olmuştur. Bunların yanı sıra Geyikli Halkının da önemli çabalarını burada ifade etmek gerekir.
Bir bayram havası içinde yapılan çalışmalar sonunda ilk etapta 20.000 adet fidan dikilmiştir. Belediye Başkanlığından aldığımız bilgiye göre; aynı bölgeye 26.09.1999 tarihinde ilave olarak -İl Çevre Müdürlüğünce, önemli miktarda mali destek verilerek ödenek tahsis edilmiş, Belediyenin de katkılarıyla 30 hektar alana- 12.000 adet fidan daha dikilmiştir. Orman Bakanlığı ve Orman Ağaçlandırma Bölge Müdürlüğü işbirliği ile ağaçlandırma çalışmaları devam etmektedir. Bugün itibarıyla dikilen fidan sayısı 200.000’e yaklaşmıştır. Geyikli Belediye Başkanı A.Yüksel Gülay, bu fidanlık için; “En önemli eserimiz budur” demekte ve hedeflerinin 500.000 fidan olduğunu belirtmektedir.
Ayrıca; Demittepesi ve Kesellik bölgelerinde yeni dikim alanları oluşturularak şehitlerimizin adları(Şehit Komiser Yrd. F.Tolga Özer ve Şehit Murat Göce) bu yeni orman dikim alanlarına verilmiş; onların aziz hatıraları yaşatılmıştır.
